Odcinek 7

-Nie spodziewałem się Ciebie tu zastać.

-No cóż...
-O co ci chodzi... Czemu nie chcesz ze mną gadać?? Co ja takiego zrobiłem??
-Nic. Poprostu... jakoś nie mogę sobiee wybaczyć tamtej nocy.
-Wiem. Niepowinniśmy. Ale ja nie żałuję. Było cudownie.
Łukasz miał rację. Mimo tego, że go nie znałam to był najlepszy sex w moim zyciu. Szkoda, że skończył się ciążą.
-Patrycja ja... powiedz mi prawdę kto jest ojcem??
-Nie ty...
-Więc kto??
-Tomek.
-A...acha.
Łukasz posmutniał choć nie wiedziałam czemu.
-Co jest?? Powinieneś się cieszyć. Nie bedzie pieluszek, przewijania, nieprzespanych nocy...
-Dziecko to nie tylko pieluszki, przewijanie i nieprzespane noce. To też miłość, bezgraniczna miłość.
Zaskoczyła mnie dojrzałość jego wypowiedzi...
-No tak... ale to nie jest odpowie... Nawet nie zauważyłam kiedy nasze oczy się spotkały. Nie mogłam nic powiedzieć. Chciałam tylko w nie patrzeć... Pocałował mnie...Całował tak pięknie i namiętnie.
-Łukasz co robisz??!! Ja kocham Tomka.!! Wybiegłam z mieszkania z płaczem. Za mną pobiegła Kala, która zdążyła już wyjść z łazienki. Ale nie zwróciłam uwagi na jej wołanie. Chciałam żeby to wszystko się skończyło... Pobiegłam na most...
Podczeas ostatniej rozmowy z Kalą opowiadała mi ona trochę o Łukaszu, więc postanowiłam przyblizyć wam trochę jego osobę. No i Tomka przy okazji.
Tomek:Lat 18. Wysoki blondyn o błekitnych oczach. Chodzi do tego samego liceum co ja. Uwielbia komputery. Ma poczucie humoru. Kocha dobrą zabawę i mnie Very Happy

Łukasz-Lat 21, wysoki. Ma kruczo czarne włosy i piękne (niestety) brązowe oczy. Uwielbia piłkę nożną i kung-fu. Uczy się nie wiem gdzie i nie wiem czego. Jest sympatyczny, ma popczucie humoru i chyba mu się podobam. Jest ojcem mojego jescze nie narodzonego dziecka.
Przez chwile naprawdę chciałam się zabić. Skończyły by się wszystkie problemy. Ale kiedy spojrzałam, będą już na moście, na rzekę obleciał mnie strach. Stchórzyła. Nie, raczej opamiętałam się. Jestem w ciąży. Będę matką. Warto żyć, choćby tylko dla mojej kruszynki. Spojrzałam na swój brzuszek i uśmiechnęłam się. Otarłam łzy i postanowiłam wrócić do domu. Podczas drogi powrotnej rozmyślałam o Tomku i Łukaszu. Doszłam do wniosku, że do obu coś czuję. Tyle że Tomka ocham. No ale Łukasz jest ojcem mojego dzicka. Cóż sama sobie nie poradzę. Może poradzę się mamy albo Any. Właśnie Any. Och jaka wtedy byłam dla niej niemiła. Muszę ją za wszystko przeprościć. W końcu tylko ona mi została. Dotartłam do domu...
-Mamo już jestem!

-Och to dobrze. Zaczynałam się martwić. Dzwoniła Ana-oj Anuś chyba zaczyna czytać w moich myślach
-i powiedziała żebyś oddzwoniła.
Uśmiechnęłam się ciepło. Chciałam już pomaszerować na górę, chwycić za słuchawkę i wyżalić się przyjaciółce, ale mama mnie zatrzymała.
-Wiesz najpierw chciałam wybrać się z toba do lekarza (och dziś już zapóźno. Wybierzemy się jutro). Wypytałam Anę o tą waszą wizytę u ginekologa i oprócz tego, że jesteś w ciąży to nic nie wiemy. Jak będziemy wracać to cię podrzucę do Any.
-Ok.
Wizyta u lekarza była nudna. Nie będę tu jej opisywać. W każdym razie ginekolog stwierdziła, że jak narazie ciąża przebiega prawidłowo (całe szczęśie). Potem mama odwiozła mnie do Any...
-Patii hej!!
-Siemka. Wiesz chciałam Cię przeprosić za moje ostatnie zachowanie, wiesz ja...
-Och nie ma sprawy też bym się pewnie tak zachowała na twoim miejscu...
Zwierzyłam się Anie z wszystkiego, co leżało mi na sercu, począwszy od ostatniej wizyty u ginekologa skończywszy na Tomku i Łukaszu.
-Wiesz Patii, ja na twoim miejscu powiedziałabym Łukaszowi, że to jego dziecko ale nadal spotykała się z Tomkiem.
-Ale Ana...nie uważasz to za dziwne?? Jak się bedzie czuło moje dziecko?? Przecież ono musi mieć JEDNEGO a nie dwóch ojcow. Muszę wybrać... Muszę
-No, skoro MUSISZ...wiem, że kochasz Tomka, ale to dziecko Łukasza, to on musi byc ojcem.
Ana miała rację ,jednak chyba wolałam usłyszę od niej, że lepiej będzie zapomnieć o Łukaszu. Cóż będę musiała zranić Tomka... Wysłałam esa im obu, że musimy sie jutro spotkać. Chcę by oboje byli na tym spotkaniu. Powinni siebie poznać. Może wtedy do końca zrozumieją moją decyzję, Tomek-zerwanie, Łukasz-to, że mu wczesniej nie powiedziałam, że on jest ojcem. chwile później dostałam odpowiedć. Oboje się zgodzili...
No Kruszynko... jutro nasz wielki dzień. Mamusia się bardzo boi.
Po dzisiejszym spotkaniu z Aną poczułam, że łączy nas silan więź. Silniejsza, niż ta, która łączyła mnie niegdyś z MAjką. Uspokoiła mnie ta rozmowa. Dzięki temu zasnęłąm z nadziję na jutro Smile

Obudziłam się bardzo zdenerwowana, a zarazem podekscytowana. Bałam się bardzo. Uspokoiła mnie moja Kruszyna. Bardzo miło mi się z nią rozmawia. O godzinie 13,00 poszłam na to spotkanie. Na umówione miejsce dotarłam pierwsza. Po pięciu minutach zjawił się Łukasz. Pytał co się stało, ale stwierdziłam, żeby jeszcze trochę poczekał na wyjaśnienia. Po około minucie przyszedł Tomek:
-Hej Kiciuś. Kto to jest.
Przedstawiłam ich sobie po czym zaczełam wyjaśnienia.
-Wieć umówiłam się z wami tutaj, bo muszę wam coś wyjaśnic. Jak wiecie jestem w ciąży. Łukasz powiedziałam Ci, że to dziecko Tomka, ale prawda jest taka, że to ty jesteś ojce,.
-Czemu nie powiedziałaś mi od razu...??
-Zaraz więc to z nim się wtedy pie... uprawiałaś sex??
-Mhm
-I co zamierzasz??

Post został pochwalony 0 razy