Odcinek 2

Gdy Ola go zobaczyła aż się w niej zagotowało. Koleżanki zauważyły zdenerwowanie koleżanki, ale rozmowa z chłopakami zaczęła się całkiem ciekawie, więc dziewczyny postanowiły zostać. One też nie przepadały za tym kolesiem. Nie wiadomo czemu, przecież go nie znały, nic o nim nie wiedziały, a mimo to BARDZO go nie lubiły. Dziewczyny i Tomek, (bo tak miał na imię ich "ulubieniec") cały czas sobie docinali, wymieniali chamskie teksty i spojrzenia. Ale jakoś przeżyły to spotkanie. Następnego dnia już było lepiej. Po jakimś tygodniu spędzania wspólnie czasu nienawiść zamieniła się w sympatię. Już normalnie gadali i razem się śmiali ze swoich wygłupów. Ola była zaskoczona tym, że tak szybko zmieniła zdanie na temat Tomka. Miała sobie za złe to, że bezpodstawnie ocenia ludzi. Nauczyła się, że nie można kogoś oceniać na podstawie opinii innych i tego co się widzi. Trzeba poznać człowieka, a dopiero potem go oceniać. Ona zbyt pochopnie oceniła Tomka. Jednego wieczoru o tym gadali. Tomek powiedział jej, że tak jest zawsze, że nikt go nie lubi dopóki go nie pozna. On miał coś w sobie, że na pierwszy rzut oka odpychał ludzi swoim zachowaniem, swoja arogancją (?), ale już po chwili rozmowy widać, że to wartościowy chłopak. Ola go naprawdę polubiła i on ją chyba też. Po tych wielu rozmowach Ola miała nadzieję na coś więcej (zapomniałam napisać, że Tomkowi urody nie poskąpiono), no ale niesyty nie ułożyło się po jej myśli. Tomkowi spodobała się jej koleżanka- Marta. O tym, że Oli spodobał się Tomek nikt nie wiedział. Nikomu o tym nie mówiła, chyba bała się wyśmiania albo po prostu odrzucenia. Marta za to nie ukrywała swoich uczuć. Teraz kolejne melanże odbywały się częściej bez tej pary. Ola coraz częściej przez niego płakała. Czuła, że to jest coś więcej niż przyjaźń, ale nic nie dała po sobie poznać. Nadal się śmiała i wygłupiała z pozostałymi. Jednak jej myśli wciąż krążyły wokół Tomka. Sama siebie pytała, co ma Marta, a czego jej brak. Może to, to, że ona nie wyglądała tak idealnie? Ola powoli zaczęła się zmieniać. Przestała już nosić te luźne koszulki. Przestała ukrywać swoją kobiecość. Codziennie rano spędzała 30min. w łazience, aby tylko wyglądać "idealnie". Wraz z pójściem do liceum otworzyła się na ludzi. Nowe znajomości pozwoliły jej uwierzyć w siebie. Stała się inną osobą. Już nie była tylko cichą Olą, zawsze grzeczną, ukochaną córeczką swoich rodziców. Zaczęła się bawić, naprawdę korzystać z życia. Wyszło jej to na dobre. Nareszcie była szczęśliwa, czuła, że teraz naprawdę jest sobą, że już nie kryje się za maską jaką jej ufundowali rodzice. Tomek jednak na początku tej zmiany nie zauważył, ale Ola przestała się już przejmować jego zdaniem. Prawie o nim zapomniała. Już nie zastanawiała się codziennie rano co na siebie włożyć, żeby się tylko jemu spodobać. Teraz ubierała się co prawda inaczej niż wcześniej, ale wkładała to w czym czuła się dobrze i nie zwracała uwagi na to, czy równie dobrze w tym wygląda, co nie znaczy, że tak nie było. Ich znajomość na jakiś czas się urwała.

Post został pochwalony 0 razy